මහ වැස්සක් බිමට ගලා
නිදහස් වූ අහසක් සේ
ඔබ නිසොල්මනේ එපා හිදින්න
ඔබේ නිහඬබව මට බෑ දරාන ඉන්න
අනේ තව ටිකකින් හිනාවෙලා කථා කරන්න
ඔබේ නිහඬ බව මට බෑ දරාන ඉන්න
විරසක සුසුම්
මහගෙයි පුරා ඇසෙන්නේ
කවුළු දොරින් ගෙට එන
නිදි නැති අටවක සඳ
තනි යහනේ සරදම් රටා වියන්නේ
විස කටු ඇනී
ආතුර වූ සිතට ඔබේ-ඔබ මට කියා දුන්න
සෙත් කවියක් කියන්න-නිවැරදි මිනිසුන්
කොයි දෙසද ඉපදුණේ
ගායනය : සුනිල් එදිරිසිංහ
Labels: සුනිල් එදිරිසිංහ
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
