මට දුන්න දුක් ගින්න ඇවිලෙයි ඉතින්
රිදවන්නෙ විදවන්නෙ මාගේ හිතින්
කොයිකාට වූවාද මේ දුක් සුසුම්
ඉවසන්න හැකිවේද දුක් මේ තරම්
ඇවිලෙන්නෙ පෙම්පතක ලියවූ වදන්
අලුවේවි පෙරදිනක පැතු ඒ පැතුම්
කොයිකාට වූවාද මේ දුක් සුසුම්
ඉවසන්න හැකිවේද දුක් මේ තරම්
ලා රෝස මල් උයනෙ අපි පෙම් කළා
මල්වලට බඹරුන්ට පෙම් ගී ලියා
ඒ කාලෙ ආයේ යළි එන්නෙ නෑනේ
මදුමල් පිපේවීද නුඹෙ ලෝකයේ
කවදාක හෝ නුඹට සිහිවෙයි මගේ
පෙම් සිතක ඇති මහිම දැනෙනා දිනේ
යළි එන් එපා දැන් හිත සෑදුවා මං
නවතින්න ගිය තැනම නුඹෙ ලෝකයේ
ගායනය : දමිත් අසංක
Labels: දමිත් අසංක
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
