හිරුමැකි යයි නීල අහසෙ
සෙද මීදුමි මායීමෙ
නිමා වී යයි මෙ වසන්තෙ
යලිත් නේම එයි කිසි දිනෙ
ගිනි කදු පුපුරා ලේ දිය ගලනා තරමි
රිදුමි දෙයි ආදරෙ.
නෙතු සලා හමුවෙලා සුසුමකින් වෙන් වුනා...//
තුෂර පින්නෙ පැතුමි කේවිල්ලෙ
ඔබෙ සෙනෙහෙ මහු හදෙ රැදුනෙ..//
එදා මතකය සිතෙහි අහුරා....එදා මතකය සිතෙහි අහුරා....
කාටවත් නේපෙනී අදුරෙ
නෙතු සලා හමුවෙලා සුසුමකින් වෙන් වුනා...//
දිනහා කදුලෙ දෙනෙත් දේවමින්
දුටුව සිහිනෙ නෙත් වැසුණු අදුරෙ.//
ඈත මීදුමි අතර සගවා...ඈත මීදුමි අතර සගවා...
යන්න ප්‍රිය ලදුනෙ
හද සුසුමි පවනෙ
රැගෙන මා සුභ පැතුමි හද තුටින් යනු මැනෙ...//
හිරුමැකි යයි....
රැගෙන මා සුභ පැතුමි හද තුටින් යනු මැනෙ...//
Labels: අමිල පෙරේරා
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
